مشاوره انجام پروپوزال ارشد انجام پایان نامه دکتری تهران تبریز اصفهان شیراز

همچنین جامعه­پذیري فرآیندي است که از طریق آن یک فرهنگ به اعضاي جامعه خود می­آموزد تا به راه­هایی که از نظر اجتماعی مورد پذیرش است کارکرد داشته­باشند. اجتماعی شدن براي انسان ضروري است چرا که انسان فاقد غرایزي است که رفتارهاي خاص را براي موقعیت­هاي ویژه مشخص کند (دسترنج، 1392). این فرآیند از طریق تأثیر والدین و سایر کارگزاران جامعه­پذیري صورت می­گیرد. اجتماعی­شدن متأثر از محیط اقتصادي- اجتماعی فرد می­باشد که از نگرش­ها، باورها و رفتارها در طول زندگی وي ناشی می­شود. بنابراین جامعه­پذیري در این مفهوم یک فرآیند پویا است (رازقی و سبزه، 1392). اهداف جامعه­پذیری عبارتند از: پذیرش آداب و رسوم، سنت­ها، عقاید و رفتارهای جامعه و عمل به آن­ها، تطبیق عادات و رفتار فرد با هنجارهای اجتماعی، امیدواری به نتایج مثبت نظم و انضباط (دسترنج، 1392). جامعه شناسان فرآیند جامعه­پذیري را از دو دیدگاه مورد بررسی قرار می دهند. الف) دیدگاه فردي: از دیدگاه فردي، فرآیند جامعه­پذیري به معناي گسترش "من اجتماعی" است. کولی و مید از جمله صاحبنظرانی هستند که اجتماعی شدن را از این دیدگاه مورد بررسی قرار داده اند. ب)دیدگاه اجتماعی: از این دیدگاه، جامعه­پذیري فرآیند انتقال میراث فرهنگی و تداوم آن از این طریق است (ساروخانی، 1390). از جمله ابعادی که در زمینۀ جامعه­پذیری کودکان می­توان اشاره نمود؛ سازگاری اجتماعی، مسئولیت­پذیری و قانون­پذیری اشاره می­باشد (خدیوی، 1397).