نوری دلوئی و اسحقخانی (1394)، مروری بر جایگاه و عمکرد LncRNAها داشتند. در این مطالعه آمده است که؛ اين مولكولها ضمن ميانكنش با ديگر مولكولهاي زيستي مانند DNA ،RNA و پروتئين، عاملهاي تعيينكنندهاي در پيشبرد فعاليتهاي فيزيولوژيكي سلولهاي طبيعي به شمار ميروند. فعالسازي عاملهاي رونويسي، هدايت مجموعههاي ريبونوكلئوپروتئيني، چارچوبگذاري براي تجمع پروتئينهاي همكار، تنظيم پردازش متناوب، تغيير حالت كروماتين و تسهيل فرايند نقشگذاري، حفظ حالت چندتواني و كنترل آمد و شد بين هسته و سيتوپلاسم، از جمله رويكردهاي مهم اجرا شونده توسط lncRNAها هستند. فناوريهاي مدرن جهت شناسايي مولكولهاي lncRNA توسعه يافتهاند و دادهپايگاههاي متعددي، به منظور تسهيل امر پژوهش و تبادل اطلاعات علمي مربوط به اين مولكولها طراحي شدهاند. همچنین در اين مقالهي مروري، اهميت lncRNAها، شناسايي، ردهبندي، تكامل زيستي، وضعيت ژنومي، ساختار فضايي، بيان، مكان، و فعاليتهاي گستردهي اين مولكولها مورد بررسي و بحث قرار گرفته است [20].