افضلی بهبهانی و احمدی (1392)، به بررسی نقش سیستم مدیریت HSE در کنترل حوادث ناشی از کار در عملیات حفاری چاه های نفتی پرداختند. مطابق نتایج،بیشترین حوادث برای عضو دست و پا و پس از آن،کمر،سر و گردن،دهان و دندان، چشم، صورت و نهایتاً سوختگی در بخشی از بدن و همچنین در دسته بندی دیگر،به دلایل،بی احتیاطی افراد،سقوط از ارتفاع،عدم تعادل،سوختگی و لغزندگی و لیز بودن سطح،به دست آمد.در نهایت،بکارگیری سیستم مدیریت HSE در شرکت حفاری شمال نشان داد،انجام اقدامات آموزشی،برگزاری دوره های مرتبط با شرایط کار در دکل های حفاری،برگزاری مانورهای آموزشی به جهت آموزش افراد در زمینه چگونگی رفتار در زمان بروز حادثه و آموزش در جهت پیشگیری از وقوع حوادث و مواردی دیگر،آمار حوادث و تلفات جانی را به میزان قابل توجهی کاهش داده است.نتیجه گیری:سیستم مدیریت HSE،ابزاری است برای کنترل و بهبود عملکرد بهداشت،ایمنی ومحیط کاردرکلیه برنامه های توسعه ای صنعتی و غیرصنعتی،در واقع این یک سیستم ادغام یافته و یکپارچه است که کلیه منابع انسانی و تجهیزات مالی در حمایت از یکدیگر برای تأمین سلامت و محیطی عاری از هرگونه حادثه و آسیب یکار گرفته می شوند.