مشاوره انجام پروپوزال ارشد انجام پایان نامه دکتری تهران تبریز اصفهان شیراز

مفهوم تکنولوژی بسیار آسان و ساده است: دانستن اینکه چگونه کاری یا چیزی را به‌خوبی انجام دهیم. تعریف بهتر از تکنولوژی: توانایی تعریف روشی برای تولید محصولات و خدمات باکیفیت‌تر. علاوه بر این، در یک کسب‌و‌کار مدرن خط تولید باید مجموعه قابل‌توجهی از تکنولوژی‌های منحصربه‌فرد داشته باشد.

می‌توان توسعه یک شرکت و استفاده آن از فناوری را به گونه‌ای مدیریت کرد تا به‌طور موثر از استراتژی شرکت حمایت و پشتیبانی کند.

مدیریت تکنولوژی مشابه مدیریت سرمایه است. توسعه و کاربرد استراتژی باید به صراحت از طریق استراتژی شرکت هدایت شود و به طور همزمان، تحولات تکنولوژیک باید فرصت‌ها و تهدیدهای این استراتژی را تعریف کند.

قدرت تکنولوژیک یک کسب‌و‌کار منعکس‌کننده میزان رقابت، کنترل اختصاصی محصول کلیدی و فرآیندهای تکنولوژیک است.

قدرت فناوری‌های رقابتی به شرح زیر قابل‌طبقه‌بندی است:

غالب: در این حالت کسب‌و‌کار رهبر تکنولوژیک آن صنعت است و به همین عنوان به رسمیت شناخته می‌شود و تعهدی قابل‌اثبات نسبت به فناوری و خلاقیت دارد.

قوی: سطح پشتیبانی فنی و مدیریت اثربخش تکنولوژی به کسب‌و‌کار این امکان را می‌دهد تا مسیر مستقل فنی برای خود تعریف کند.

مطلوب: کسب‌و‌کار دارای ظرفیت لازم تکنولوژیک برای حفظ رقابت است و می‌تواند با مدیریت توسعه مستمر موقعیت خود را حفظ کند ولی قابلیت رهبری فنی مداوم را ندارد.

قابل دفاع: کسب‌و‌کار تابع و پیرو فناوری است و باید با رقبای قوی تری روبه‌رو شود.

ضعیف: رقابت فنی کسب‌و‌کار نسبتا کم است، اغلب تلاش‌های تکنولوژیک کوتاه‌مدت است

فناوری اطلاعات(IT) و تکنولوژی های رایانه ای از دوران رایانه های مرکزی عظیم الجثه به عصر اینترنت و فناوری های ارتباطی پیشرفته تکامل یافته است. در گذشته،IT تنها وظیفه انتقال، کنترل و ارزیابی اطلاعات را در سازمان­ها عهده دار بود. اما، امروزه تحقیقاتی که در حوزه فناوری اطلاعات و مدیریت استراتژیک انجام شده، بر تاثیر همه جانبه IT در اتخاذ و شکل گیری تصمیمات استراتژیک و ایجاد جریان اطلاعات، در کلیه فرایندهای سازمانی تاکید کرده اند.

از جمله قابلیت­های ارائه شده در حوزۀIT می توان به اینترنت اشیا و رایانش ابری اشاره نمود.

بررسی استراتژی های فعالیت در حوزه IoT، هریک با توجه به امکانات و منابع، رقبا، مشتریان و بازار هدف خود استراتژی ها و مدل های همکاری خاصی را برای ورود به بازار در نظر دارند. مطالعات و بررسی های انجام شده روی شرکت ها در حوزه اینترنت اشیاء بیانگر این موضوع است که کاربردهای قابل تعریف در این حوزه را می توان به دو دسته کلان سازمانی( صنعتی، تجاری، شرکتی، کسب وکار) و مصرف کننده تقسیم کرد. استراتژی­های کسب و کارها در استفاده از اینترنت اشیاء شامل هزینه های عملیاتی پایین تر، افزایش بهره وری، گسترش و توسعه بازارهای جدید و ارائه محصولات جدید، بهبود تجربه مشتری و نوآوری می­باشد.

 (این و لی، 2015).

از سوی دیگر بخش جدیدی از فناوری اطلاعات "رایانش ابری" نامیده می شود که محبوبیت آن به سرعت در حال افزایش است. به عنوان مثال، سرویس iCloud اپل به مصرف کنندگان اجازه می دهد تا فیلم هایی را که در گوشی های هوشمند، کامپیوترهای رومیزی و تلویزیون تماشا می کنند همگام سازی کنند و داده های خود را بدون حافظه های فیزیکی مانند درایوهای فلش دانلود کنند (ورما، 2016).

به لحاظ استراتژی خدمات، خدمات رایانش ابری را می توان به سه دسته طبقه بندی نمود. اولین رده در این طبقه بندی "نرم افزار به عنوان یک سرویس" (SaaS) است. SaaS یک سرویس است که مصرف کنندگان را قادر می سازد از هر نوع نرم افزار از طریق پرداخت آنلاین به ارائه دهنده خدمات ابر استفاده کنند. با SaaS، کاربران نیازی به خرید و یا حتی قرض دادن نرم افزار ندارند. "Google Docs" و "Microsoft Office Live" نمونه های خوبی از SaaS هستند.

طبقه دوم "پلت فرم به عنوان یک سرویس" (PaaS) است. PaaS یک سرویس برای توسعه دهندگان برنامه است که از کمبود منابع و ابزار شبکه رنج می برند. PaaS مانند "Google AppEngine" و "Windows Azure" یک محیط برنامه درست برنامه را با قیمت مناسب ارائه می دهد.

"زیرساخت به عنوان یک سرویس" (IaaS) آخرین رده از محاسبات ابری است. IaaS کاربران را با طیف گسترده ای از رابط ها و انتزاع ها شامل توانایی پویای تمام ماشین های مجازی مانند سرورها، ذخیره ها و واحد پردازش مرکزی متعلق به ارائه دهنده خدمات را فراهم می کند. از طریق IaaS مانند آمازون EC2 و S3، مصرف کنندگان می توانند از مقدار قابل توجهی از منابع بدون خرید آنها استفاده کنند (شین و همکاران، 2014).

با توجه به مطالب بیان شده در تحقی قحاضر به دنبال بررسی ارتباط و میزان اثر مولفه­های اینترنت اشیا و رایانش ابری بر مدیریت  استراتژیک سازمان­ها خواهیم بود. با توجه به مقالات بررسی از عوامل مهم در زمینۀ اینترنت اشیا و رایانش ابری می­توان به؛ جداسازی شبکه، نظارت و تجزیه و تحلیل مستمر، تجزیه و تحلیل ورودی سیستم، نظارت بر انعطاف پذیری فایل، تحلیل ترافیک شبکه، تحلیل باگ­های موجود در حافظه،  به روزرسانی مکرر سیستم­ها، تست اشکال­ها به طور منظم و ابزارهایی برای شناسایی فعالیت­های غلط اشاره نمود (ساجید و همکاران، 2016).

.

.

.

.

.

.