مشاوره انجام پروپوزال ارشد انجام پایان نامه دکتری تهران تبریز اصفهان شیراز

كودكان قشر عمده­اي از جمعيت جهان را تشكيل مي­دهند به طوري كه در كشورهاي در حال توسعه، سهم اين قشر از كل جمعيت تقريبا به 50 درصد مي­رسد (ملک و همکاران، 1391). در هرجامعه سلامت كودكان و نوجوانان اهميت ويژه­اي دارد و توجه به بهداشت رواني آنان كمك مي­كند تا از نظر رواني و جسمي سالم بوده و نقش اجتماعي خود را بهتر ايفا كنند. (نریمانی و همکاران، 1391). همچنین بازي، فقط عامل تخلیه انرژي کودك، اتلاف وقت و یا جلوگیري از شلوغی او نیست، بلکه نقش زیادي در رشد تفّکر، دقّت و خلاقیت کودکان دارد (باگرلی و پارکر، 2015). از طرفی، سال­هاي پیش­دبستانی (4 الی 6 سالگی) سال­هاي شکل­گیري شخصیت فرد است که با حساسیت بالاي کودکان نسبت به محیط مشخص می­شود. یکی از مؤثرترین ابزارهاي آموزش در این مقطع سنی، بازي است. بازي افكار دروني كودك را با دنياي خارجي او ارتباط مي­دهد و باعث مي­شود كه كودك بتواند اشياي خارجي را تحت كنترل خود درآورد، بازي به كودك اجازه مي­دهد تا تجربيات، افكار، احساسات و تمايلاتي را كه براي او تهديد كننده هستند، نشان دهند (وتينتون و همكاران، 2008). بازي درماني رويكردي ساختارمند و مبتني بر نظريه درمان است كه فرايندهاي يادگيري و ارتباط سازگارانه و بهنجار كودكان را پايه­ريزي مي­كند. در بازي درماني به كودك فرصت داده مي­شود تا احساسات آزاردهنده و مشكلات دروني خود را از طريق بازي بروز دهد و آن­ها را به نمايش درآورد (شاه­رفعتی و همکاران، 1395). همچنین بارزترین شیوه تغییر رفتار در کودکان بازی­درمانی­گروهی است. در این روش درمانی، کودکان به صورت گروهی با استفاده از بازی و اسباب بازی­ها قادر می­شوند افکار، احساسات و نگرانی­هایی را که نمی­توانند به گونه دیگری بیان کنند، را ابراز کنند. کودکان می­توانند به راحتی، بدون احساس خطر و با احساس امنیت دنیای درونی خود را با بازنمایی نمادین و عینی اسباب­ بازی­ها بیان می­کنند (ری، 2014). در بازی درمانی گروهی، درمانگر این فرصت را دارد که به دنیای کودکان وارد شده و آن را تجربه کند و فعالانه به مشکلاتی که کودک به خاطر آنها برای درمان آورده شده رسیدگی نماید و به او کمک کند که بر کمبود مهارت­های هیجانی و اجتماعی غلبه کند (). پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که بازی­د­رمانی بی­رهنمود متناسب با سن، نیازهای کودکان در زمینه سنی را برآورده کرده و اثر سودمندی بر رفتار، سازگاری و مهارت­های اجتماعی آنها دارد (آریاپوران و اسکندری، 1395). براساس فرضیه آدلر، ویژگی‌های رفتاری کودک در بازی او کاملاً مشخص است. بسیاری از «حدسیات» (فرضیات) از طریق مشاهده‌ی کودک در بازی می‌تواند تأیید شود (کریستین و همکاران، 2014).